Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Zomer
1943
Tussenstation
Kamp Vught is een radertje in een internationaal netwerk van kampen. Gevangenen komen uit tientallen landen, vooral uit Nederland, maar bijvoorbeeld ook uit: Duitsland, België, Frankrijk, Noorwegen, Suriname, Marokko, Polen of Nederlands-Indië. De route naar Vught is voor al deze mensen anders.
Ook na Kamp Vught verschilt de route hemelsbreed. Sommige Nederlandse gijzelaars kunnen al na een paar maanden een telegram versturen met het bericht: "Ik kom naar huis!" Een enkeling ontsnapt.
Maar andere gevangenen, vaak Joden, wacht na Vught juist een gruwelijke dood. Zo moeten op 6 en 7 juni 1943 bijna 1300 Joodse kinderen, tussen de nul en zestien jaar oud, op transport. Ze worden drie dagen later vrijwel allemaal vermoord in het vernietigingskamp Sobibor in bezet Polen, totaal 3014 mensen; een of beide ouders en de kinderen.
