Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Maquette
Buiten zie je aan de hand van de natuurstenen maquette alle gebouwen van het kamp. In de audiotour hoor je meer informatie en persoonlijke verhalen van oud-kampgevangenen.
Wachttorens
Elke honderd meter stond een wachttoren. Hierin stonden bewakers met mitrailleurs en schijnwerpers. Je ziet reconstructies, omdat na de oorlog veel is gesloopt. De betonnen palen van de kampgracht zijn authentiek.
Barak
De nagebouwde barak laat zien hoe de gevangenen in Kamp Vught moesten verblijven. De reconstructie beslaat de helft van de oorspronkelijke grootte: een slaapgedeelte met 240 stapelbedden, een verblijfsruimte, een toilet- en wasruimte. Ook hier hoor je in de audiotour veel persoonlijke verhalen van ooggetuigen.
Kindergedenkteken
Aan de rand van het terrein is het kindergedenkteken, ook wel kindermonument genoemd. Het is ontworpen door Teus van den Berg-Been in 1999. Op het monument staan 1.269 namen van kinderen die in juni 1943 zijn vermoord in vernietigingskamp Sobibor in bezet Polen. Uit later onderzoek weten we dat het om minstens 1.296 kinderen gaat. Zij werden met een of beide ouders na aankomst vergast: in totaal 3.014 mensen.
Crematorium
Het crematorium werd gebouwd op het einde van het kampterrein. Hier werden de lichamen verbrand van de ongeveer 750 gevangenen die in het kamp werden gefusilleerd, of overleden door ziekte of verzwakking. In dit gebouw vind je ook de reconstructie van cel 115, waar in januari 1944 het bunkerdrama plaatsvond. De originele cel bevindt zich op het terrein van de naastgelegen gevangenis.
Bekladde panelen
Voordat je weer het gebouw ingaat, passeer je de bekladde panelen afkomstig van de voormalige fusilladeplaats met de namen van 329 geëxecuteerde gevangenen. Prinses Juliana onthulde het monument in 1947. In 1995 en 1997 werd het monument beklad. De dader is nooit gevonden. De panelen hebben een plek gekregen in het herinneringscentrum. Een wandelroute leidt naar het monument in het bos, kijk hier voor de route.