Op 18 april 1911 wordt Antonie Arend Ekker geboren, zoon van Arend Ekker en Klazina Struik. Antonie wordt wagenmaker-kuiper van beroep. Hij trouwt met Jacoba Onstwedder, geboren op 24 september 1916 in Groningen. Samen krijgen zij twee kinderen, een dochter in 1940 en een zoon in 1942. Het gezin woont aan de Holtenbroekerweg 13 in Zwolle.

Regiment Huzaren van Sytzama
Antonie is dienstplichtig huzaar 1e Regiment Huzaren, dat in de meidagen van 1940 wordt ingezet tussen het Apeldoorns Kanaal en Amersfoort. Antonie is als helper lichte mitrailleur uitgerust met een revolver, samen met de schutter J. Brouwer. Er wordt zwaar gevochten, vooral bij Klaarwater en Voorthuizen, waarbij veel doden en gewonden vallen. Antonie gaat op 26 mei 1940 met groot verlof.

Distributiebonnen
Reserve-kapitein infanterie Kiers helpt -vooral joodse- mensen in Zwolle aan onderduikadressen. Zij moeten ook worden voorzien van voedsel, dit is alleen mogelijk via illegale kanalen. Een ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de gemeente Zwolle, Hutten, is de spil van een verzetsgroep die zich bezighoudt met het organiseren en verspreiden van distributiebonnen. Tot deze groep horen ook Antonie Ekker, Roelof Onstwedder en Oldenhof. Roelof Onstwedder is de zwager van Antonie. Oldenhof heeft een brood- en banketbakkerij op ’t Eiland in Zwolle.

Vijf maanden
Antonie Ekker, Roelof Onstwedder en bakker Oldenhof worden op 25 augustus 1942 opgepakt door de Zwolse politie. Door het Gerechtshof in Den Haag worden zij veroordeeld tot vijf maanden gevangenisstraf wegens handel in distributiebonnen. Via het Oranjehotel in Scheveningen komen zij terecht in Kamp Amersfoort.
Bij zijn aankomst daar weegt Antonie 58 kg.

Konzentrationslager Herzogenbusch
In januari 1943 worden de eerste gevangenen vanuit Amersfoort overgebracht naar het nog in aanbouw zijnde Kamp Vught. De omstandigheden zijn er bitter slecht. Het is volop winter, maar in de barakken zit nog geen glas in de vensters. De keuken voor de gevangenen functioneert niet tot nauwelijks en het drinkwater is van onvoldoende kwaliteit. Ook ontbreekt het aan de meest elementaire medische voorzieningen. Antonie komt doodziek aan in Kamp Vught als gevangene 2367. Hij wordt overgeplaatst naar de ziekenbarak, waar hij op 20 januari 1943 sterft aan honger en uitputting.

Jacoba Ekker-Onstwedder
Ook Roelof Onstwedder overleeft de barre omstandigheden in Kamp Vught niet. Jacoba verliest binnen een paar weken haar man en broer, de nog heel jonge kinderen moeten opgroeien zonder hun vader en oom. Bakker Oldenhof wordt eind februari 1943 vrijgelaten uit Kamp Vught, de opgelegde straf van vijf maanden is dan verstreken. Hij vertelt de familie over de laatste dagen van Antonie en Roelof, en wat zij in gevangenschap hebben moeten doorstaan.

Mobilisatie-Oorlogskruis
Op 11 mei 2010 wordt in Voorthuizen, bij de herdenking van de gevallenen van het 1e Regiment Huzaren, postuum een onderscheiding uitgereikt aan wijlen Dienstplichtig Huzaar Antonie Ekker; toegekend door Minister van Defensie Van Middelkoop. De zoon van Antonie Ekker neemt het Mobilisatie-Oorlogskruis met oorkonde in ontvangst, en besluit zijn dankwoord met de oproep nog lang over de Tweede Wereldoorlog te praten, zodat er geen derde komt. Antonie Ekker is tevens opgenomen in de Erelijst van Gevallenen 1940-1945 en komt voor in het digitaal toegankelijke archief van de Oorlogsgravenstichting.

Bronnen:

• Vriendenkring Nationaal Monument Vught
• NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies
• Historisch Centrum Overijssel – Stadsarchief Zwolle
• E.P. Weber. Gedenkboek van het “Oranjehotel”. Amstelveen, 1982, 3e druk
• EXPOGÉ Zwolle
• A. Ekker
• Regiment Huzaren van Sytzama