Onderstaande levensloop is geschreven door de zoon van Hielke Lijn:
Na de HBS te Assen doorlopen te hebben, kwam hij in 1927 als amanuensis te werken in het museum te Assen. Hij heeft in die tijd diverse opgravingen bijgewoond onder leiding van Prof. Van Giffen. Archeologie en antiek waren zijn hobby. In verband met het salaris is hij overgestapt naar het “politie gebeuren”. In 1933 werd mijn vader aangesteld als agent bij de gemeente politie te Utrecht. Vanwege zijn plichtgetrouwheid en vastberadenheid kreeg hij al snel de bijnaam Fox Terriër, wat hij eenmaal vast had, liet hij niet meer los. Zo bracht hij eens Utrechts grootste boef op en leverde hem zonder hulp af op het bureau. In 1935 werd hij overgeplaatst naar de gemeente politie in Leeuwarden en in 1939 ging hij als opperwachtmeester naar Finsterwolde in Groningen.

Vernedering
Ik herinner mij nog dat de Duitsers in 1940 Nederland binnen vielen. Mijn vader, moeder en ik stonden voor ons huis te kijken. Mijn vader zei: “Daar zijn onze jongens”. De waarheid kwam zeer snel aan het licht. Mijn vader (in uniform) werd in de kraag gegrepen en moest voor de troep uit, met het geweer in de rug, de Duitsers de weg door het dorp wijzen. Dat was voor hem een zeer grote vernedering. De BMW motor waar hij op reed, moest ingeleverd worden voor een kleine DKW.

Onderdak
Tijdens de bezetting kwamen er erg veel geallieerde vliegtuigen over om Emden te bombarderen. Vanuit ons raam zagen moeder en ik Emden branden. Mijn vader was weg. Deze was op z’n DKW de polder in of hij zat in de toren met zijn verrekijker. Vaak werden er geallieerde vliegtuigen neergeschoten en deze kwamen in de polder neer. De eventuele overlevenden waren altijd verdwenen voordat de Duitsers ter plaatse waren. Mijn vader wist altijd onderdak voor de piloten te vinden. In de Reiderwolder polder waren in de buitendijk twee luchtdoelgeschutten geplaatst, namelijk Koenraad en Fimel. Dit luchtafweer geschut schoot nogal vaak. In de plaatselijke buurt was mijn vader bij bepaalde mensen niet geliefd, met name bij NSB’ers.
Ik herinner me nog een gebeurtenis:
Een zekere Curandus Kremen, een herenboer en een overtuigd NSB’er, keek nogal eens te diep in het glaasje. Wat wil het geval: Dudeltje komt op de fiets slingerend voor ons huis langs en duikt met fiets en al in een diepe sloot. Ik hoor mijn vader nog zeggen: “Eindelijk heb ik die schoft”. Hij heeft hem uit de sloot gehaald, in de kraag gevat en via een omweg door het dorp naar de cel in het gemeentehuis gebracht. Dit alles (en nog veel meer) werd mijn vader niet in dank afgenomen. Hij is dus ook vele malen opgepakt geweest voor verhoor. Hij wist zich er altijd weer uit te praten want bewijzen konden de Duitsers nooit vinden. Uiteindelijk is mijn vader voor straf overgeplaatst naar Zuid Laren/Assen. Wat de rol van mijn vader in het verdere verzet is geweest, weet ik niet.

Gemarteld
Hij is opgepakt in de Beilerstraat te Assen, gevangen gezet en daarna vervoerd naar het Scholtenshuis te Groningen waar men door de SD gemarteld werd om bekentenissen los te krijgen.

Vught
Hielke wordt korte tijd in Kamp Amersfoort vastgezet en dan naar Vught gebracht. Hier wordt hij op 22 augustus 1944 even buiten het kamp gefusilleerd.

Bronnen:

• Sterbebuch 1944
• Erelijst van gevallenen 1940-1945
• De heer H. Lijn – 2001