Johannes (Jo) woont in Groningen, samen met zijn ouders en zusje Ada en broer Willem. Jo is student aan de Tropische Landbouwschool te Deventer en loopt stage bij Theodores Niemeijer Fabriek in Groningen. Jo heeft een relatie met Dieneke.

Johannes is tijdens de oorlog lid van een Groningse verzetsgroep, de K-groep onder leiding van Hessel van der Zee. Wat Jo precies voor de K-groep heeft gedaan is onduidelijk. Hij kon niet veel over zijn verzetswerk vertellen. Na verraad door een student is de gehele K-groep opgepakt. Jo is op 2 juni 1944 door de Duitsers gearresteerd en in het Huis van Bewaring in Groningen opgesloten.

Voordat hij naar Kamp Vught wordt gebracht schrijft hij een afscheidsbrief:

“Beste Mensen,

Vanavond kreeg ik bericht, dat ik morgen op transport ga. Tevens mag ik nu schrijven. Het is de bedoeling jullie in ’t kort zo veel mogelijk mee te delen. Het is al weer twee maand geleden, dat ik jullie zag. Sindsdien is er een hoge scheidingsmuur opgetrokken tussen jullie en mij. Doch hoe hoog en hoe dik deze muur ook was, toch waren mijn gedachten vaak bij jullie. Moed en vertrouwen niet slechts voor de toekomst, doch mede in het besef, dat God steeds bij mij is en zal blijven. Deze tijd is ernstig, doch met Gods hulp kan men elke moeilijkheid –hoe groot ook- overwinnen. Houdt het hoofd fier omhoog. Maken jullie de voor mij niet nodeloos ongerust. Tot elk van jullie iets te kunnen zeggen was steeds mijn wens. Thans krijg ik daar toe de kans. Vader en moeder. Hoe goed zijn jullie steeds voor mij geweest. Het besef zo’n lieve moeder te hebben, was mij in moeilijke uren iets van onschatbare waarde. Dan klonk mij ‘t “Largo” in de oren of ’t Thema van Mozart en dacht ik eraan hoe vele kleine attenties U steeds aan mij bewees moeder. Denk, wanneer U weer speelt eens aan mij, doch denk dan niet somber, doch wees vrolijk, dat is ook voor mij een prettige gedachte. Vader, de handdruk welke ik U gaf, toen ik U voor het laatst zag, was er een welke veel betekende en wel dit. Slechts weinigen bezitten een vader, die zich zo ten bate zijner kinderen opoffert. Op dit ogenblik is het mij echter een grote behoefte U te zeggen, dat ik U als mijn beste vriend beschouw. Kleinigheden typeren de mens. Vader dank voor truien en uw eigen mooie das! En het vele andere. Moeder dank voor háár goede zorgen voor mij. Het keurig letteren van mijn goed, enz. Willem, mijn beste broeder, zorg bovenal zelf voorzichtig te zijn. Ben je in de 5de klasse gekomen? Blijf wat je was een open, ronde, flinke sportieve kerel, waarop iedere broer trots zou zijn, ook ik. Houd je flink. Aan jou en Aggi heb ik veel gedacht. Aggi, hoeveel genoeglijke uren heb ik met jou doorgebracht. Jouw karakter heeft veel van vaders. Jij was mijn liefste vriendin. Begrijp mijn moeilijkheden. Na de oorlog hoop ik als voorheen open tegenover je te staan. Het spijt mij jouw verloving met Kees in de weg te staan. Ook Kees Dieneke en Emiel mijn groeten. Aggi geslaagd voor staatsexamen? Wil vader mijn gouden horloge (- dragen tot mijn terugkomst vader) jas + vest + koffer ophalen van hier. Zoen voor moeder en Aggi en een stevige  groet voor vader en Willem.

 Heel veel liefs jullie Jo